Bir grup şiirden hoşlanan garipleriz,
Bu sevda uğruna paltomuzu eskitmişiz,
Kalemsiz kağıtsız bırakılmışız.
Bir bozuk saattir yüreğimiz hep bu şehirde durur
Burası Şehr-i Mahlas
Tüm telaşların son bulduğu,
Maskelerin kapıda bırakıldığı,
Kendi olmak isteyenlerin şehri burası
Şarkıların plaklarda çaldığı bir yer burası.
Kasetlerin hep yüreklerle doldurulduğu,
Mektupların hep hasretle yazıldığı,
Şiirlerin hep gözyaşlarıyla yıkandığı bir şehir..
Kiminin Nazım olmak istediği,
Kiminin Süreya’yı anladığı,
Kiminin Özdemir Asaf gibi adını gizlediği,
Göğe bakma durağı burası.
Sokakların şiirle aydınlatıldığı,
Yalnızların birbirine rastladığı,
Sanatın can bulduğu,
Kendi olmak isteyenlerin yuvası burası..
Yüreklerin her şeye rağmen umut beslediği,
Bazılarımızın taşın sert oluşunu otuz beşinden önce öğrendiği,
Kimsenin sevda uğruna Tahirliğinden ödün vermediği,
Hepimizin serseri kaldırımları dost bildiği bir şehir burası…
Belçin-Çilde (ve tüm ŞEHR-İ MAHLAS halkı..)
-09.02.25-
Yorumlar
Yorum Gönder