KADERİMİ YAZAN RENK

Tam göğüs kafesimin ortasında duruyor.

Karanlığın içinde,aydınlık tepesinden vuruyor.

Her şeyi net kılıyor.

Gözümün önünde,burnumun dibinde.

Her yeri karanlık ediyor.

Bir an durmadı.

Üşütüyor,yakıyor,hareket ettirmiyor,nefes nefese bırakıyor.

Yerinden hiç kıpırdamadı.

Tek dileği yaşamam, beni öldürürcesine orda duruyor.

Çaresizlik beliriyor,umut var oluyor.

Kaderim göğüs kafesimin tam ortasında,eli korkusundan yeni kalem tutabilmiş biri tarafından yazılıyor.

Öyle bir var ki içimde, öyle boş kaldım ki kendimde.

Hiçbir şeyim yok,başka hiçbir şeye gerek yok.

İçime sarılıyorum.

Soluksuz kalmasın diye nefes alıyorum.

Her gün uyuyor,uyanıyorum.

Hala görüyorum;

Gökyüzünün kızılını,mavisini, karanlığını.

Kaderim elinin altında ki beyaz sayfalara yazılıyor.

Her gün yaşıyorum…

/Furkan Daşdemir