İKİNCİ ŞAHIS
Sevdanın hangi dilini mağdur bırakmadım ki konuşayım? Saçlarımı okşamaya kalksan içim ürperirdi. Bir tas çorba koysan önüme, gözlerinin içine içine bakardım. Bilmediğim şeylerin adını aşk koyamadım maalesef. İçimi iyi eden his, her zerrenmiş. Ölen ben olsaydım, bulurdun bir yolunu yaşatırdın beni. Ben senin dirini yaşatamadım /FURKAN DAŞDEMİR
